İtiraf etmeliyim ki, bu nesnelerin tatları çok güzel. Güzel de, ‚güzel‘ göreceli bir kavram. O yüzden tatlı ve tuzluyu bir arada sevmeyenler uzak dursunlar derim sadece. Sonuçta çikolatanın altında tuz tanecikleri var, saklayamam :) Test için, ufak bir parça çikolata ısırın. Arkasından hemen bir çubuk kraker atın ağzınıza. Tadı böyle işte, sevdiniz mi?
Hala üretildiğinden emin değilim, ancak ünlü bir çikolata markasının da buna benzer bir ürünü vardı. Belki bir yerde karşınıza çıkar.
Biraz zaman alan bir iş bu. Zaten bütün püf noktalarını uygulayarak yapmam da mümkün olmadı. Örneğin, çikolatanın özelliklerinin kaybolmaması için sıcaklığı 34° C’de tutturabildiğime emin değilim. Olmamıştır büyük bir ihtimalle.
100 gr. çikolatayı (bitter olursa daha iyi olur, ben sütlü kullandım) kırarak bir tasa doldurun. Tası su buharının üzerinde tutarak çikolatayı eritin. Suya değmemesine dikkat etmek gerekiyormuş. (Benim ağzı oldukça dar bir su ısıtıcım vardı. Kapağını çıkarıp üzerine uygun bir tas oturttum. Altında su kaynarken üzerinde çikolata eridi.) Bir tepsiye pişirme kağıdı serin. Krakerleri bir çatal, kürdan veya çöpşiş yardımıyla çikolataya batırıp çıkarın. Tasın kenarına hafifçe tıklatarak fazla çikolatanın akmasını sağlayın. Kağıdın üzerine alın. Etraf batabilir, dikkat. 20 dakika sonra krakerleri ikinci kağıda aktarın ve yaklaşık 3 saat, iyice donana kadar bekletin. İkinci kağıda aktarmanın özelliği tahminimce şu: İlk kağıtta bol çikolotalı krakerler iyice kağıda yapışıyorlar. Donduktan sonra kırmadan veya parçalamadan yerlerinden ayırmak mümkün değil. O yüzden 20 dakika sonra yerlerinden oynatıp, temiz bir kağıda alıyoruz. Fazla çikolatalar diğer kağıtta kalıyorlar.
Burada bir paragrafta anlatmak çok kolay oldu. Ancak işin aslı bambaşka. Krakerlerin yarısında canım sıkıldı. Çikolata ziyan olmasın diye zar zor sonuna kadar uğraştım. Tarifte 100gr. çikolata ile 60 adet kraker kaplamışlar, bende sadece 32 tane oldu. En azından 45-50 tane çıkarabilmiş olsaydım anlardım da, sadece 32 tane sayınca şaşırdım. Çikolatayı kat kat bulamışım herhalde :)
Hava geçirmeyen, kapaklı bir kutuda 2-3 gün duruyorlar.
Kaynak: delicious. – Ağustos 2005
