Zencefille pek aram yoktur aslında, fakat bazen olur ya, pek sevmediğiniz şeyleri de isteyiverir canınız. Geçenlerde öyle oldu ve öğlen yemeği için gittiğimiz lokantada zencefil çayını seçiverdim listeden. Akabinde mis mis kokan çayım geldi. Bardağı şöyle bir karıştırdım, kokladım ettim. Yok, yalnızca sıcak su ve kibrit çöpü gibi kesilmiş zencefil parçaları vardı içinde. Çok mu üşümüştüm -Almanya’da bahar filan yok, gelmeyecekmiş bu yıl- yoksa vücudumun acılı, ıtırlı bir şeye mi ihtiyacı vardı bilemiyorum, fakat o çay bana o kadar güzel geldi ki, eve dönerken hemen marketten bir parça kök zencefil aldım ve denedim:
Bir bardağa kibrit çöpü ebatında kesilmiş 7-8 parça kök zencefil koyun ve kaynar su ile doldurun. Bardağın üzerini kapatıp en az 5 dakika bekletin. Eğer keskin zencefil tadını seviyorsanız daha fazla bekletebilirsiniz tabii ki. Dilerseniz bal ile tatlandırın, dilerseniz limon suyu ile, ya da sade kalsın.
İkinci kez yaptığımda içine küçücük bir parça çok acı kırmızı biber ve bir parça vanilya kabuğu attım. Vanilyayı koymasaydım belki yine kurtarabilirdim fakat bu karışımla çok ama çok kötü oldu!
